കോവിഡ് വ്യാപനം വര്‍ധിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സാഹചര്യത്തില്‍ മുംബൈ മലയാളിയും നര്‍ത്തികയുമായ ഡിമ്പിള്‍ ഗിരീഷ് കോവിഡിനെ അതിജീവിച്ചതിനെ കുറിച്ച് എഴുതിയത് സശ്രദ്ധം വായിക്കാം.
വളരെയധികം ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടും തനിക്ക് കോവിഡ് ബാധിച്ചതിനെ കുറിച്ച് ഡിമ്പിള്‍ എഴുതുകയാണ്. ചെറിയ ജലദോഷത്തോടെ തുടങ്ങിയ കോവിഡ് പതിയെ ശരീരത്തെ കീഴടക്കാന്‍ പരിശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ശ്വാസമെടുക്കാന്‍ പ്രയാസപ്പെട്ട നിമിഷങ്ങള്‍ ഓര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ പോലും സാധിക്കുന്നില്ല ഡിമ്പിളിന്. ഏറെ ശ്രദ്ധേയമായ ആ ഫെയ്‌സ്ബുക്ക് കുറിപ്പ് താഴെ വായിക്കാം…
****************** ******************** *********************
നാലു ചുവരുകള്‍ക്കുള്ളില്‍ ഒതുങ്ങി പോയ ഇരുപത്തി അഞ്ചാം നാള്‍ ….
മാര്‍ച്ച് 15 ന് ശേഷം പുറത്തിറങ്ങിയത് രണ്ടോ മൂന്നോ തവണ മാത്രമാണ്… ഗിരി ഓഫീസില്‍ പോയി വന്നാലും ബാത്‌റൂമിന്റെ ഡോര്‍ വരെ തുറന്നു കൊടുക്കും സ്വയം ഡെറ്റോളും ചൂട് വെള്ളവും കൊണ്ട് ഡ്രസ്സ് ഉള്‍പ്പെടെ കഴുകി കഴിഞ്ഞേ പുറത്തിറങ്ങൂ. മൊബൈല്‍ ഫോണ്‍ കാറിന്റെ കീ ഒക്കെ സാനറ്റിസെര്‍ സ്‌പ്രേ ചെയ്യും… കാര്‍ഡ് ക്യാഷ് ഒന്നും വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് വരാറില്ല കാറില്‍ വെക്കും… പച്ചക്കറികള്‍ ഉള്‍പ്പെടെയുള്ള സാധനങ്ങള്‍ ഗാലറിയില്‍ വെച്ചിട്ട് പിറ്റേ ദിവസമേ ഉള്ളിലേക്ക് എടുക്കാറുള്ളു… പച്ചക്കറികള്‍ പലപ്പോഴും ചീത്തയാവും ന്നാലും സാരമില്ല വൈറസ് ഉണ്ടാവില്ലാലോ ന്ന് പറയും ഗിരി. അത്രയേറെ കെയര്‍ ചെയ്തതാണ്… ന്നിട്ടും എന്താ പറ്റിയതെന്ന് അറിയില്ല.
ചെറിയ ജലദോഷത്തോടെയാരുന്നു തുടക്കം. ചൂട് വെള്ളം കുടിച്ചും steam എടുത്തും ചുക്ക് കാപ്പി കുടിച്ചും പതിവ് പോലെ ജലദോഷത്തെ, പ്രതിരോധിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു… ബോഡി pain തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ dolo കഴിച്ചു. Drനെ വിളിച്ചു സംസാരിച്ചപ്പോള്‍ augmentin 625 ഉം അസിത്രോമൈസിന്‍ ഉം കഴിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു…
ആന്റിബയോട്ടിക്‌സ് സ്റ്റാര്‍ട്ട് ചെയ്തു മൂന്നാമത്തെ ദിവസം (തിരുവോണം ) ആയിട്ടും ബോഡിpain കുറയാഞ്ഞതും temperature 99.9 ല്‍ നില്‍ക്കുന്നതും കണ്ടപ്പോ കുറച്ചു പേടി തോന്നി. (Dolo കഴിച്ചിട്ടും ) ഒപ്പം ചുമയും സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ ചെറിയ ശ്വാസം മുട്ടലും. അപ്പൊ തന്നെ dr നെ വിളിച്ചപ്പോള്‍ വേഗം ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വരാന്‍ പറഞ്ഞു…
അങ്ങനെയാണ് platinum ഹോസ്പിറ്റലില്‍ എത്തുന്നത്… പിന്നെ നടന്നതൊക്ക ഓര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ ഒരുപാട് വിഷമം ഉള്ള കാര്യങ്ങള്‍ ആണ്. ആദ്യത്തെ രണ്ട് ദിവസം വലിയ കുഴപ്പം ഒന്നും ഉണ്ടാരുന്നില്ല. മൂന്നാമത്തെ ദിവസം മുതല്‍ കണ്ടിഷന്‍ മോശമായി തുടങ്ങി… ശ്വാസം എടുക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടും ചുമയും കൂടി കൂടി വന്നു… അവിടുന്ന് ICU…. പിന്നീട് ഹോസ്പിറ്റല്‍ മാറുന്നു വീണ്ടും ICU, ventilator…. pneumonia….
അറിയില്ല ഞാനെങ്ങനെ സര്‍വൈവ് ചെയ്തു വന്നുവെന്ന് ഇന്നും സിസ്‌റ്റേഴ്‌സ് പറഞ്ഞു “you are very strong dimple “എന്ന് . ഇടയ്‌ക്കെപ്പോഴൊക്കെയോ മെന്റലി ഡൌണ്‍ ആയി പോയ ദിവസങ്ങളും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്… അപ്പോഴൊക്കെ ആരെങ്കിലുമൊക്കെ അങ്ങോട്ടൊന്നും സംസാരിക്കാന്‍ സമ്മതിക്കാതെ ഇങ്ങോട്ട് കഥകള്‍ പറഞ്ഞും പാട്ട് പാടിയും ധൈര്യം തന്നുമൊക്കെ കൂടെ നിന്നു..
രണ്ടു ദിവസായി നല്ല നോര്‍മല്‍ ആയിരുന്നപോള്‍ പെട്ടെന്ന് ഇന്നലെ വെളുപ്പിന് 4 മണിക്ക് ഉണ്ടായ ശ്വാസം മുട്ടല്‍ വല്ലാണ്ട് തളര്‍ത്തി കളഞ്ഞു. ഇന്‍ജെക്ഷന്‍ തന്നും പുറത്തും നെഞ്ചിലുമൊക്കെ ഇടിച്ചുമാണ് ശ്വാസം തിരികെ കിട്ടിയത് ഏതാണ്ട് ഇരുപത് മിനിറ്റ് ന് ശേഷം…. ഓക്‌സിജന്‍ മാസ്‌ക് മാറ്റാന്‍ ഇപ്പോഴും പേടിയാണ്… ന്നിട്ടും dr തന്ന ധൈര്യത്തില്‍ ഇന്ന് അര മണിക്കൂറോളം മാസ്‌ക് മാറ്റി വേച്ചു, റൂമില്‍ ചെറുതായി നടന്നു… ചെറിയ ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നിയെങ്കിലും, വലിയ പ്രശ്‌നം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല….
ഇനി കൂടി പോയാല്‍ 4 5 ദിവസം അതിനുള്ളില്‍ വീട്ടില്‍ പോവാം… മക്കള്‍ കാത്തിരിക്കുന്നു അമ്മയുടെ വരവ് ആഘോഷിക്കാന്‍…. പിറന്നാള്‍ ദിവസം ഹോസ്പിറ്റലില്‍ ആയത് കൊണ്ട് മാറ്റിവെച്ച ഒരു ആഘോഷമുണ്ട്… ചുവപ്പും വെളുപ്പും ബലൂണുകള്‍ക്ക് നടുവിലിരുന്ന് എനിക്ക് കേക്ക് മുറിക്കണം… ഡോമിനോസ് പിസ കഴിക്കണം…. ചമ്മന്തി കൂട്ടി ഗിരി ഉണ്ടാക്കിയ ചൂട് കഞ്ഞി കുടിക്കണം…. മക്കളെ കെട്ടിപിടിച്ചു അവരുടെ നടുക്ക് കിടക്കണം, അവരോട് തല്ല് കൂടണം വല്ലാണ്ട് കൊതി തോന്നുന്നു ? എന്നെയവര്‍ക്കും എനിക്കവരെയും വല്ലാണ്ട് മിസ് ചെയ്യുന്നുണ്ട് ?… വേഗം വീട്ടില്‍ തിരികെയെത്തണം… വരും വേഗം തന്നെ ?
(പലരും പറഞ്ഞു സര്‍വൈവ് ചെയ്തത് എഴുതാന്‍… എല്ലാമൊന്നും എഴുതാനാവില്ല,ഒന്ന് പറയാം, കോവിഡ് നിസാരമെന്ന് കരുതരുത്… ഒരു പനി പോലെയൊക്കെ വന്നു പോയാല്‍ കുഴപ്പമില്ല. ഇത് കുറച്ചു കഠിനമാണ്… പഴയ കണ്ടിഷനിലേക്ക് ബോഡി എത്താന്‍ സമയമെടുക്കുമെന്ന് അറിയാം…. ശ്വാസം മുട്ടല്‍ ഇനിയും ഉണ്ടാവാം എപ്പോ വേണേലും, പേടിക്കരുതെന്ന് റൃ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ശ്രദ്ധിക്കുക പനി വന്നാല്‍ അവഗണിക്കരുത്, അപേക്ഷയാണ്…
(ഒരുപാട് ബുദ്ധിമുട്ടിയാണ് ടൈപ്പ് ചെയ്തത് )
സ്‌നേഹിച്ചവര്‍ക്ക് കൂടെ നിന്നവര്‍ക്ക് ഇത്ര പേര്‍ ഒപ്പമുണ്ടെന്ന ബോധ്യത്തിന്… ഞാന്‍ എന്ത് പറയാന്‍…. ???
( ഉമ്മകള്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും )
